Ik had ze eigenlijk moeten tellen

Ik had ze eigenlijk
moeten tellen
De keren dat mij gevraagd werd wat het precies is
dat ik doe
De momenten waarop men vroeg of ik
hier echt van leven kon, van dat
creatieve ding
Of ik m’n brood ermee kan verdienen
Of deze vraag
wat mij betreft een hele goeie:
wat ik écht voor werk doe
wat ik doe náást deze hobby.

Ik had ze eigenlijk
moeten tellen
Elke blik en iedere zucht
alle non-verbale acties
wankelende feiten
meningen, verwijten
de manier waarop ze kijken
stilzwijgend zeggen
meisje, had nou toch
een vak geleerd.

Ik had ze eigenlijk
moeten tellen
Allemaal bij elkaar op
In een som moeten passen
als de perfecte berekening
van hoe we kunst
op waarde schatten
het belang van wat je doet
Ik had ze allemaal moeten tellen
ik had het eigenlijk moeten doen.

Want juist door dit soort uitspraken
zien we niet, vergeten we soms
dat we niet alleen kunst maken
maar dat we het verdorie ademen
Dat het door heel ons wezen stroomt, door
iedereen in deze ruimte
zie ik
hoe het zich nestelt
hoe het zich huist in onze lijven.

Hier zal
iedereen begrijpen
dat we onderdeel zijn van iets groters
Eenieder in zijn rol want
van directeur tot kunstenaar
fondsmedewerker, subsidieverstrekker
bestuur, cultuur en buurtwerkers
ideeënbedenkers en uitvoerders
Of je nou
achter een bureau of op het podium
er is niks mooiers dan creativiteit
dan inspiratie
en dat allemaal door cultuureducatie.

Kunst
is hoe je gevuld wordt
het van je kruin tot tenen voelt
Waar je niet anders kunt dan ‘zijn’
dat is kunst voor mij.

En het belang ervan is groter dan we vaak veronderstellen
soms wordt er zelfs gezegd dat niet belangrijk is.

Maar het leert ons
begrijpen
Niet door de antwoorden die we krijgen
maar door de vragen die we stellen door
hoe we in twijfel trekken
Door hoop en tragiek in
één opslag te zien
Het is voelen en begrijpen
dat de wereld niet eerlijk is.

Als oneerlijkheid de straf is
is kunst het proces verbaal
dat – als de overheid het af laat weten –
door eenieder kan worden opgemaakt.

Het is het vragen
om verantwoording
voor dingen die niet kloppen
Het is het eisen dat ze stoppen
Het is hoop en het is woede
Het is versnellen en vertragen
Kunst bestaat
om harten te raken.

Het is hoe we leven
en op een dag sterven zullen
Hoe onze wangen nat van tranen
Het is het omdraaien van magen
Het is het lachen en het schateren
het komt wel goed en hou je taai
Het is de optelsom van jaren
dus elke keer als ze vragen
wat het echt is dat we doen
Dan zit ik vaak te denken
ik had ze eigenlijk moeten tellen
ik had ze eigenlijk moeten tellen
maar wij waren bezig een nieuwe toekomst te schetsen.

Dus volgende keer als ze iets onnozels zeggen
dan zeg ik wij
zijn overal te vinden
We zíjn de maatschappij, we zijn
onderdeel van iets groters
dat kan ik je beloven, we
duiden het ongrijpbare
om het tij te kunnen keren
Maar ja meneer, u heeft gelijk
we hadden ook
een vak kunnen leren.