“Op het Mundus College, waar ik lesgeef, kiezen leerlingen, buiten het reguliere lesprogramma om, op individuele basis elke acht weken een workshop. Van houtbewerken tot pianoles, van dans tot gitaarles. Dat doen ze bovendien ook nog eens klassikaal, elke zes weken. Zo komen deze leerlingen meerdere keren per jaar in aanraking met iets wat ze anders misschien niet zo snel zouden kiezen. Dat vergroot hun wereld, verbreedt hun perspectief. En het is vaak een verademing voor al die leerlingen die zich minder goed voelen in standaardvakken, zoals rekenen en taal. Zij krijgen de kans om ook eens een succeservaring op te doen.”
“Mooi is de samenwerking die wij hebben met musici van het Nederlands Blazers Ensemble (NBE). Elk jaar geven zij een van onze klassen acht weken lang les. Samen studeren muzikanten en leerlingen in die korte periode een compleet voorprogramma in. Met als afsluiting een gezamenlijk optreden in een heus theater. Als die verschillende werelden elkaar ontmoeten levert dat voor iedereen winst op. De musici van het NBE komen in contact met publiek dat normaal gesproken niet snel naar hun optredens zou komen luisteren. Omgekeerd krijgen leerlingen een inkijkje in een wereld waar ze anders misschien nooit aan zouden snuffelen.”
“Cultuureducatie is een middel om kansenongelijkheid in het onderwijs te verminderen. Vooral voor die kinderen die van huis uit minder mogelijkheden hebben. Naar een museum gaan, muziek maken of je creatief leren uiten: het zijn allemaal hulpmiddelen om je breed te ontwikkelen, je wereld te vergroten, om je aanpassingsvermogen te trainen. Kansen ook om ook eens plezier te hebben in onderwijsactiviteiten, als tegenwicht voor al die negatieve ervaringen als taal en rekenen grote uitdagingen zijn. Juist dat plezier heeft vaak een stimulerend effect. En kan een boost geven aan iemands leerprestaties bij de reguliere schoolvakken.”
‘Aan aanbieders van cultuureducatieprogramma’s zou ik willen adviseren: blijf ons bestoken met jullie voorstellen. Breng dat andere, bredere perspectief naar binnen. En zoek zoveel mogelijk (langdurig) de samenwerking op. Daar kan iedereen namelijk van profiteren. En onze leerlingen nog het meest.”
Politicologe Maxe de Rijk werkt op het Mundus College in Amsterdam als docent en vakgroepleider Persoonsvorming & Socialisatie. Daarnaast is zij mentor van de ‘vmbo-kansklas’. Zij zet zich in voor kansengelijkheid, burgerschap en talentontwikkeling. Zo is zij auteur van het boek ‘Geen stress, we gaan het maken!’ met columns over kansenongelijkheid in de dagelijkse praktijk.