Zoek elkaar op, maak gebruik van elkaars kennis en maak oplossingen mogelijk. Zo luidt de boodschap van de deelnemers van de gesprekstafel in de Koningshof in Maassluis. “Ieder kind moet erbij horen. In de praktijk van alledag is dat anders, terwijl we meer van elkaar kunnen leren”, merkt Eric Boerhout, bestuurder van Un1ek, op.
In Maassluis mag daarom nog wel een tandje erbij, meent directeur Ron van Leeuwen van de Prinses Christinaschool. “Wat me opvalt is dat in Maassluis nauwelijks overleg is over het percentage zorgleerlingen die we nabij-huis-onderwijs willen geven. Die krijgen nog te weinig aandacht.”
Terwijl in Maassluis alle scholen en instanties slechts op een kwartier van elkaar zijn gevestigd. “Er is nu een werkgroep, die onderwerpen gaat voorbereiden over hoe we bepaalde thema’s bespreekbaar gaan maken: nieuwkomers, arrangementen, intensieve ondersteuning.”
Die samenwerking zou Fred Voskamp, wethouder Verkeer, toejuichen. “Ik zie nu nog veel autoverkeer tussen wijken. Het zou toch mooi zijn wanneer je als kind lopend naar de school in je wijk kunt.”
Leerkrachten en schooldirecteuren kunnen veel kennis over hun leerlingen bij het CJG krijgen. “Wij zien alle kinderen, weten veel van ze”, stelt Mark Hoogenberg, manager CJG Maassluis. “Betrek ons erbij als brug naar de medische wereld, naar Partners aan Zet, Minters en Wijkteams. Wij krijgen signalen, maar kunnen ook pedagogisch advies geven.”
“Wij werken al met combinatiecontracten, waarbij we expertise van buiten school inzetten”, geeft Juliette van der Lugt als voorbeeld van samenwerking tussen zorg en onderwijs. Zij is bestuurder van stichting Wijzer. En de scholen zelf? Ron van Leeuwen: “Voor kinderen die extra ondersteuning nodig hebben, moeten we niet meer concurrerend denken, maar ondersteunend. Jouw worsteling is ook mijn worsteling.”